Kościół św. Anny i szpital – Jadwiga Teodorowicz-Czerepińska

(…) Przez cały okres od końca lat 1580-tych do najazdu szwedzkiego panował w Kazimierzu natężony ruch budowlany, który (…) można podzielić na kilka etapów zarówno pod względem chronologicznym, jak i stylowym. (…)

W trzecim, już manierystycznym etapie z lat 1620-1630 dominuje działalność Adama Wójtowica-Tarnawskiego. (…) Jak dotychczas udało się z nim związać źródłowo nie istniejący dziś spichlerz Wawrzyńca Górskiego „Pod Bożą Męką” z 1624 r. (…), a hipotetycznie, na podstawie powiązań formalnych: kamienicę Celejowską, fasadę szpitala, kaplicę Górskich (…).

Do ostatniego etapu po roku 1640 należą przede wszystkim kaplica Różańcowa i kościół św. Anny (ukończony dopiero w 1670 r.), gdzie obok wyraźnego wzorowania się na farze, dochodzi do głosu palladiański wielki porządek wiązany przez K. Parfianowicza z osobą Piotra Likkiela, architekta, serwitora królewskiego, działającego w Kazimierzu w latach 1645-1676, a nawet posiadającego tu kamienicę w Rynku (…).

Dość zaskakujące jest to, że przy dużej ilości poznanych nazwisk muratorów i murarzy – tak mały procent zachowanych budowli ma ustalone autorstwo (przebudowa fary przez Balina i spichlerz Górskiego). Pozostałe obiekty są natomiast wiązane w coraz to inne grupy na podstawie podobieństw stylowych. (…)

Tekst pochodzi z monografii Jadwigi Teodorwicz-Czerepińskiej pt. „Kazimierz Dolny”, wydanej w Kazimierzu w 1981 r. przez Towarzystwo Przyjaciół Kazimierza